Je hoeft niet iets goed te kunnen om iets goeds te
Door: Engely
Blijf op de hoogte en volg Engely
24 September 2010 | Nepal, Kathmandu
Je hoeft niet iets goed te kunnen om iets goed te doen. Voor ons een klein stapje dat soms van levensbelang kan zijn voor een ander.
Tijdens elk verblijf in Nepal sta je voor keuzes, moeten er beslissingen genomen worden, deuren geopend en trotseer je iedereen die tegenwerkt als het om kinderlevens gaat.
Machteloos toekijken met het besef dat een arm klein kindje van 8 dagen oud zal overlijden zonder onze hulp ? Wanhoop en verdriet bij de moeder. Nee ! Dit laten we niet gebeuren en het kindje is in een ziekenhuis opgenomen waar ook weer niet alle hulp voorhanden was. Het kinderziekenhuis kan (nog) niet opereren omdat er geen zuurstof voorziening is. Met een klein beetje konden we daar iets aan doen, dit baby’tje is nu gered. Een nieuw project is weer gestart omdat zuurstof een eerste behoefte is voor meer kinderen die anders zullen komen te overlijden. Er kan een centrale zuurstofvoorziening worden aangelegd en met alle beetjes die binnenkomen kunnen we starten.
Afgelopen week is Shangita overleden. Het leven was kort voor haar; nog maar 11 jaar. Ontsteld dat in Nepal geen beenmergtransplantatie mogelijk is. De laatste drie maanden hebben we haar in een ziekenhuis kunnen opvangen zodat ze geen pijn zou lijden, machteloos dat we haar niet konden helpen. Gelukkig had ze geen besef wat er met haar gebeurde en is ze zonder veel pijn ingeslapen. Een troosteloze moeder blijft alleen achter en we houden contact met haar.
Kinderen zonder toekomst, niet gekend, verlaten, getekend, verwaarloosd en zo hulpeloos zonder onze hulp. Bij elk bezoek aan Nepal zijn het de kindergezichtjes die je treffen. Maar ook heel blije kinderen zoals rondom onze projecten en de opvanghuizen Noble House. Kinderen die we daar op kunnen opvangen als de leefsituatie het thuis niet meer toelaat en ze dreigen te verdwijnen. Met een beetje meer kan al zoveel worden toegevoegd. Dit keer hebben we boterhammen met pindakaas en chocoladepasta voor ze gemaakt; voor ons zo gewoon, maar voor hen was het feest. Nieuwe kleren uit Nederland, knuffels, ballonnen blazen en even zonder zorgen kind mogen zijn. Aandoenlijk om mee te maken.
Ook steeds meer kinderen met het Down Syndroom komen naar onze daycare die we vorig jaar hebben gestart. Kleintjes die anders achter hun huisje in kooien zaten. Kinderen die nu geactiveerd worden en waarbij hun moeders begeleiding krijgen. Emotionele momenten wanneer je ziet dat deze kleintjes zo in elkaar opgaan dat bij het minste of geringste huiltje ze elkaar troosten en blijven kussen, hun eigen leventje maken en weer kunnen lachen.
Alleen al over het kinderleed wat je hier ziet zou ik boeken vol kunnen schrijven. Voor nu rest mij alleen nog een transparante belangeloze aanpak voor directe hulp in de hoop dat uw creativiteit een steun voor deze kinderen zal zijn.
Misschien dat dat boek later nog wel eens komt.
Vanuit Nepal een hartelijke groet en in oktober zal ik de website http://www.Engely.eu met meer verhalen en foto’s aanvullen.
Engely
Tijdens elk verblijf in Nepal sta je voor keuzes, moeten er beslissingen genomen worden, deuren geopend en trotseer je iedereen die tegenwerkt als het om kinderlevens gaat.
Machteloos toekijken met het besef dat een arm klein kindje van 8 dagen oud zal overlijden zonder onze hulp ? Wanhoop en verdriet bij de moeder. Nee ! Dit laten we niet gebeuren en het kindje is in een ziekenhuis opgenomen waar ook weer niet alle hulp voorhanden was. Het kinderziekenhuis kan (nog) niet opereren omdat er geen zuurstof voorziening is. Met een klein beetje konden we daar iets aan doen, dit baby’tje is nu gered. Een nieuw project is weer gestart omdat zuurstof een eerste behoefte is voor meer kinderen die anders zullen komen te overlijden. Er kan een centrale zuurstofvoorziening worden aangelegd en met alle beetjes die binnenkomen kunnen we starten.
Afgelopen week is Shangita overleden. Het leven was kort voor haar; nog maar 11 jaar. Ontsteld dat in Nepal geen beenmergtransplantatie mogelijk is. De laatste drie maanden hebben we haar in een ziekenhuis kunnen opvangen zodat ze geen pijn zou lijden, machteloos dat we haar niet konden helpen. Gelukkig had ze geen besef wat er met haar gebeurde en is ze zonder veel pijn ingeslapen. Een troosteloze moeder blijft alleen achter en we houden contact met haar.
Kinderen zonder toekomst, niet gekend, verlaten, getekend, verwaarloosd en zo hulpeloos zonder onze hulp. Bij elk bezoek aan Nepal zijn het de kindergezichtjes die je treffen. Maar ook heel blije kinderen zoals rondom onze projecten en de opvanghuizen Noble House. Kinderen die we daar op kunnen opvangen als de leefsituatie het thuis niet meer toelaat en ze dreigen te verdwijnen. Met een beetje meer kan al zoveel worden toegevoegd. Dit keer hebben we boterhammen met pindakaas en chocoladepasta voor ze gemaakt; voor ons zo gewoon, maar voor hen was het feest. Nieuwe kleren uit Nederland, knuffels, ballonnen blazen en even zonder zorgen kind mogen zijn. Aandoenlijk om mee te maken.
Ook steeds meer kinderen met het Down Syndroom komen naar onze daycare die we vorig jaar hebben gestart. Kleintjes die anders achter hun huisje in kooien zaten. Kinderen die nu geactiveerd worden en waarbij hun moeders begeleiding krijgen. Emotionele momenten wanneer je ziet dat deze kleintjes zo in elkaar opgaan dat bij het minste of geringste huiltje ze elkaar troosten en blijven kussen, hun eigen leventje maken en weer kunnen lachen.
Alleen al over het kinderleed wat je hier ziet zou ik boeken vol kunnen schrijven. Voor nu rest mij alleen nog een transparante belangeloze aanpak voor directe hulp in de hoop dat uw creativiteit een steun voor deze kinderen zal zijn.
Misschien dat dat boek later nog wel eens komt.
Vanuit Nepal een hartelijke groet en in oktober zal ik de website http://www.Engely.eu met meer verhalen en foto’s aanvullen.
Engely
-
24 September 2010 - 06:58
Jantje Paasman:
Lieve Engely en Peter natuurlijk ik heb respect voor wat jullie doen, kijk naar de mogelijkheden ipv naar de onmogelijkheden. Tuurlijk is het kut als je weer met stervende kids geconfronteerd wordt , maar wees vanuit spititueel oogpunt dankbaar dat t kind verder leed bespaard gebleven is.
-
24 September 2010 - 07:05
TREES:
Goed!om goed te doen!
Een mooi verslag!
-
24 September 2010 - 07:26
Petra Immerechts:
Hoi Engely,
Kun jij je mailadres even aan mij doormailen, ik kan je niet bereiken.
Groetjes Petra -
24 September 2010 - 10:32
Frans En José:
Bedankt voor het verslag Engely. Waar haal je de tijd vandaan? We vinden het fijn om zo op de hoogte te kunnen blijven.
Succes gewenst. -
24 September 2010 - 11:01
Corrie En Co:
en weer een ontroerend verhaal, dat boek moet je echt gaan schrijven. groetjes uit een herfstachtig Enkhuizen. -
24 September 2010 - 13:20
Marlous:
och die lieve sanghita....haar vrolijkheid zal ik altijd onthouden. wat kon zij iedereen aan het lachen maken, een klein toppertje. -
24 September 2010 - 14:14
Ineke Veekens:
Lieve Engely en Peter,
Wat een indrukwekkend, emotioneel, grijpend verslag.
Wat een contrast met hier.
Lieve groet,
Noah, Fanny en Ineke -
24 September 2010 - 16:17
Rosita:
Hoi Engely en Peter,
Blij dat jullie er zijn voor de kinderen. Het is heel triest zoveel leed, maar gelukkig dat jullie wat voor de kinderen kunnen doen. Groeten voor jullie en aan alle kindjes en ouders bij jullie, en hoop dat jullie veel steun zullen gaan krijgen bij het goede werk wat jullie doen. Groeten ook aan Anjana en Sirjana -
24 September 2010 - 21:36
Johan:
Wat een geluk voor de kinderen en de wereld dat jullie er zijn, respect en bewondering vanuit een herfstachtig NL, we missen jullie stiekem wel een beetje hoor!
grtz -
26 September 2010 - 11:15
Rien En Gerrie:
Wat ben je toch een fantasties mens.
Liefs van ons. -
27 September 2010 - 13:56
Marianne:
Fantastisch werk wat je allemaal verricht. Hoop dat iedereen een steentje zal bijdragen zodat die zuurstofvoorziening er gaat komen.
Succes met alles. -
28 September 2010 - 14:32
Ria Wiesemann:
Hallo Engely, wat een goede daden en
prachtige foto's!
Heel veel liefs voor jou en Peter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
