Verloren in hun onschuld,
Door: Engely
Blijf op de hoogte en volg Engely
22 Mei 2010 | Nederland, Bosch en Duin
Er zijn geen woorden of uitdrukkingen voor om weer te geven in welk onbeschrijfelijk leed kansarme kinderen in Nepal leven. Ik ben weer tot op mijn bot geraakt.
Kleine kinderen opgesloten in bamboekooien achter een hut; kinderen en vooral meisjes die verhandeld worden; kinderen die terecht komen in de prostitutie of in de handel van orgaanverkoop. Waarom wordt dit hen aangedaan en waarom doet hun omgeving niets? Mijn woede zal ik moeten beheersen om te kunnen helpen en deze kinderen weer vertrouwen te geven.
Dagenlang ben ik nu bezig geweest om te voorkomen dat nog meer kinderen in deze praktijken verdwijnen. Kindergezichtjes zonder uitdrukking waarbij het niets meer uitmaakt wat er gebeurt. Gelaten laten ze alles over zich heen komen terwijl ik me afvraag wat ze allemaal al hebben meegemaakt.
In Noble House hebben we nu enkele weesmeisjes op kunnen nemen. Twee zusjes van 6 en 7 jaar. Hun jonge moeder van 21 jaar oud is herhaaldelijk verkracht en heeft nu zelfmoord gepleegd. Intens verdriet bij deze kinderen.
In onze andere opvanghuizen heb ik nog meer kinderen kunnen plaatsen. Kleintjes die nu gelukkig hun eerste lachje geven en blij zijn met een echt bed en niet meer de straat op hoeven.
Armoede is meer dan alleen een beeld. Het is voor deze kinderen volhouden in de verschrikking waarin ze leven zonder hoop.
Kinderen horen in een thuissituatie te leven en daar zet ik me in de eerste plaats voor in. Wanneer dit niet gaat en de kinderen gevaar lopen dan zijn andere oplossingen nodig.
Rondom Noble House zwerven veel kinderen omdat hun ouders geen geld hebben. Door in elk gezin een kind naar school te laten gaan worden zij geholpen . Zo groeien de projecten en ik hoop dat door scholing meer leed voorkomen wordt.
Op deze manier zijn we 16 jaar geleden ook met Utsab begonnen en hij coördineert nu Noble House; meer dan 200 kinderen zijn op deze manier geholpen.
Ook voor Anjana en Sirjana heb ik hier niet stil gezeten. Zonder veel te zeggen kan ik nu vertellen dat de eerste verklaringen er zijn. Het beste ziekenhuis hier in Nepal geeft aan dat ze voor deze meisjes niets kunnen doen.
Over enkele dagen vertrek ik weer terug naar Nederland, maar hier moet nog erg veel gebeuren.Tot de laatste minuut ga ik door. Ik denk dan maar hoe ik 16 jaar geleden ben begonnen om een droom waar te maken. Dromen, durven, doen, en nu het belangrijkste, doorgaan en delen. Wie helpt mij mee?
Met heel veel dank voor alle betrokkenheid. Zonder jullie steun lukt mij dit ook niet.
Engely
http://www.Engely.eu
Engely@ziggo.nl
Kleine kinderen opgesloten in bamboekooien achter een hut; kinderen en vooral meisjes die verhandeld worden; kinderen die terecht komen in de prostitutie of in de handel van orgaanverkoop. Waarom wordt dit hen aangedaan en waarom doet hun omgeving niets? Mijn woede zal ik moeten beheersen om te kunnen helpen en deze kinderen weer vertrouwen te geven.
Dagenlang ben ik nu bezig geweest om te voorkomen dat nog meer kinderen in deze praktijken verdwijnen. Kindergezichtjes zonder uitdrukking waarbij het niets meer uitmaakt wat er gebeurt. Gelaten laten ze alles over zich heen komen terwijl ik me afvraag wat ze allemaal al hebben meegemaakt.
In Noble House hebben we nu enkele weesmeisjes op kunnen nemen. Twee zusjes van 6 en 7 jaar. Hun jonge moeder van 21 jaar oud is herhaaldelijk verkracht en heeft nu zelfmoord gepleegd. Intens verdriet bij deze kinderen.
In onze andere opvanghuizen heb ik nog meer kinderen kunnen plaatsen. Kleintjes die nu gelukkig hun eerste lachje geven en blij zijn met een echt bed en niet meer de straat op hoeven.
Armoede is meer dan alleen een beeld. Het is voor deze kinderen volhouden in de verschrikking waarin ze leven zonder hoop.
Kinderen horen in een thuissituatie te leven en daar zet ik me in de eerste plaats voor in. Wanneer dit niet gaat en de kinderen gevaar lopen dan zijn andere oplossingen nodig.
Rondom Noble House zwerven veel kinderen omdat hun ouders geen geld hebben. Door in elk gezin een kind naar school te laten gaan worden zij geholpen . Zo groeien de projecten en ik hoop dat door scholing meer leed voorkomen wordt.
Op deze manier zijn we 16 jaar geleden ook met Utsab begonnen en hij coördineert nu Noble House; meer dan 200 kinderen zijn op deze manier geholpen.
Ook voor Anjana en Sirjana heb ik hier niet stil gezeten. Zonder veel te zeggen kan ik nu vertellen dat de eerste verklaringen er zijn. Het beste ziekenhuis hier in Nepal geeft aan dat ze voor deze meisjes niets kunnen doen.
Over enkele dagen vertrek ik weer terug naar Nederland, maar hier moet nog erg veel gebeuren.Tot de laatste minuut ga ik door. Ik denk dan maar hoe ik 16 jaar geleden ben begonnen om een droom waar te maken. Dromen, durven, doen, en nu het belangrijkste, doorgaan en delen. Wie helpt mij mee?
Met heel veel dank voor alle betrokkenheid. Zonder jullie steun lukt mij dit ook niet.
Engely
http://www.Engely.eu
Engely@ziggo.nl
-
22 Mei 2010 - 19:08
Corrie En Co:
lieve Engely, als wij onze kleinkinderen zien, dan zijn we zo rijk. wat jij doet is onbeschrijflijk, we wensen je alle sterkte om voor deze kinderen te zorgen, liefs uit Enkhuizen. -
23 Mei 2010 - 07:01
Jeanelyn:
Wat erg zeg!!! En de rest van de wereld sluit hun ogen hiervoor??? Ik had geen flauw idee dat in Nepal ook op deze manier met kinderen om gegaan wordt!!. Ik wou dat ik veel meer kon doen. Vandaag steek ik een kaars aan voor alle kinderen in Nepal. Ze zijn in mijn gebeden. God Bless! -
23 Mei 2010 - 10:35
Rien-en-Gerrie:
Hier en berichtje van ons uit Cambodja, Hoop dat alles goed gaat daar in Nepal. Zijn hier ook nog naar een kinderhuis project geweest van een vriendin van Gerrie, was een huis midden in de stad Ghnon-Phen. Hier worden 10 kinderen opgevangen, ja ook is dit net als in Nepal het zelfde liedje arm en nog eens arm.We denken aan je en wensen je veel succes,Liefs Rien en Gerrie -
23 Mei 2010 - 10:48
Yvonne Dekker:
Al deden alle mensen in het rijke westen maar 1% van wat jullie doen voor de kans arme medemens. Wat zou dde wereld dan mooi worden!!
Ben trots op je meisje! -
23 Mei 2010 - 16:24
Gerda Labots:
Beste Peter en Engely,
Tot mijn verbazing hoorde ik van Wijnand en Jolanda dat jullie 2 kinderen hebben geadopteerd. Ik vind dit geweldig werk van jullie en steun dat zeer. Deze kinderen hebben een goede toekomst verdiend.
Ik hoop dat ik zo mijn handtekening heb gegeven zo niet wil je mij dan de juiste link toe mailen gerdalabots@live.nl.
Ik hoop dat het jullie lukt de kinderen in Nederland te houden.
Met vriendelijke groet,
Gerda Labots
PS Mijn dochter Brigitte Koopman Labots
Wil hierbij ook haar steun geven. -
23 Mei 2010 - 20:59
Johan:
lieve Engely,
we vechten hetzelfde gevecht met je mee...en goede huisreis..! -
25 Mei 2010 - 17:38
Marianne:
Wij wensen je een goede reis terug naar Nederland en veel kracht om verder te gaan.
We blijven je steunen en kijken uit naar het volgend verslag met nieuwe ontwikkelingen.
heel veel liefs -
27 Mei 2010 - 22:17
Monique:
Lieve Engely,
Hoop dat je inmiddels weer goed thuisgekomen bent.
Ik ben hier weer stil van.
Een knuffel voor jullie en Anjana en Sirjana.
Groet van Paul en Monique -
30 Mei 2010 - 15:09
Maud:
Hai Engely,
Jij bent weer terug?Ben reuze benieuwd wat je ons nu gaat vertellen.Kijk uit naar je verslag.Wederom een warme groet voor jullie thuis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
